ERKEK ISIMLERI

UCA: (TR) Yüksek, yüce.
UCATEKIN: (TR) Yücelikte essiz kimse.
UÇANAY: (TR) Ay gibi yüksek anlaminda.
UÇANOK: (TR) Hizli, atak, yigit.
UÇAR: (TR) Uçan, uçucu.
UÇARER: (TR) Uçar er.
UÇBAY: (TR) Sinir beyi.
UÇBEYI: (TR) Selçuklu ve Osmanlilar'da sinirlardaki askeri güçlerin kumandanlarina verilen ad.
UÇHAN: (TR) Sinir sehir hani.
UÇKAN: (TR) Deli dolu, havai, toy.
UÇKUN: (TR) Kivilcim. Pahali, yüksek. Uçan, çapkin. Becerikli, eli tez.
UÇMA: (TR) Dagin karlarla örtülmüs dik yamaci.
UÇMAN: (TR) Uçan uçucu.
UÇUK: (TR) Uçmus, soluk renk. Çökmüs yer, toprak. Iyi. Sivri dag tepesi.
UÇUR: (TR) Vakit, an, firsat. Mevsim.
UFKI: (AR) Ufka ait, ufukla ilgili.
UFUK: (AR) Düz arazide ya da açik denizde gökle yerin birlesir gibi göründügü yer. Anlayis, kavrayis, görüs, düsünce gücü. Çevre, dolay.
UGAN: (TR) Yüce, yüksek, güçlü.
UGRAÞ: (TR) Güçlük ve kötülükle ugrasma, mücadele.
UGUR: (TR) Iyilik, sans, talih, baht. Firsat, tesadüf. Kimi olaylarda görülen ve insana iyilik getirdigine inanilan iyilik kaynagi.
UGURAL: (TR) Ugur + al.
UGURALP: (TR) Hayirli yigit.
UGURATA: (TR) Hayirli ata.
UGURAY: (TR) Ugurlu ay.
UGURCAN: (TR) Iyilikçi ve candan.
UGUREL: (TR) Eli ugurlu olan.
UGURHAN: (TR) Hayirli lider.
UGURLU: (TR) Ugurlu olan, iyilik getirdigine inanilan, kutsal kutlu.
UGURLUBAY: (TR) Ugurlu -bay.
UGURLUBEY: (TR) Ugurlu -bey.
UGURSAL: (TR) Ugurla ilgili, ugurlu.
UGURSAN: (TR) Uguruyla taninmis olan.
UGURSAY: (TR) Ugur say.
UGURSEL: (TR) Ugur sel.
UGURSOY: (TR) Ugurlu soydan gelen.
UGURTAN: (TR) Ugur tan.
UGURTAY: (TR) Ugurlu genç.
UGUÞ: (TR) Anlayis, zeka, bekleyis. Benzeyis. Soy, kabile, soysop.
UGUZ: (TR) Kutsal, mübarek. Saf, temiz.
ULA: (AR) Birinci. Þan ve seref sahibi kimse
ULAÇ: (TR) Baglayan, baglayici. Sinir.
ULAÇHAN: (TR) Sinir hani.
ULAG: (TR) Ulak.
ULAÞ: (TR) Amacina eris, istegine kavus.
ULU: (TR) Erdemleri bakimindan çok büyük, yüce. Zengin, saygin.
ULUALP: (TR) Çok erdemli, yüce yigit.
ULUANT: (TR) Kutsal, büyük yemin.
ULUBAÞ: (TR) Yüce, saygin kimse.
ULUBAY: (TR) Yüce, saygin, erdemli kisi.
ULUBEK: (TR) Sayginligi olan bey.
ULUBERK: (TR) Saygin kisilikli yigit..
ULUCAN: (TR) Erdemli, saygin, yüce kisi.
ULUÇ: (TR) Selçuklular döneminde Türk beylerine verilen unvan.
ULUÇAG: (TR) Hayirli, ugurlu dönem.
ULUÇAM: (TR) Ulu - çam.
ULUÇKAN: (TR) Uluç - kan.
ULUDAG: (TR) Çok büyük, yüce dag.
ULUDOGAN: (TR) Dogustan yüce, ugurlu kimse.
ULUER: (TR) Saygin, ugurlu, yüce kimse.
ULUERKAN: (TR) Saygin, yüce, soylu kimse.
ULUG: (TR) Ulu, büyük, saygin.
ULUHAN: (TR) Büyük, saygin hükümdar.
ULUKAAN: (TR) Büyük, saygin hükümdar.
ULUKAN: (TR) Soylu yüce kandan gelen.
ULUKUT: (TR) Çok ugurlu, kutlu kimse.
ULUM: (TR) Ululuk, hasmet, büyük gösteris.
ULUMAN: (TR) Ulu, yüksek, saygin kimse.
ULUMERIÇ: (TR) Ulu meriç.
ULUN: (TR) Büyük, ulu. Temrensiz ok. Bugday, arpa kökü.
ULUNAY: (TR) Büyük, ulu ay.
ULUÖZ: (TR) Özü yüce, saygin kimse.
ULUS: (TR) Millet, halk, insan toplulugu.
ULUSAN: (TR) Adi yüce taninmis kimse.
ULUSOY: (TR) Ulu, yüce, soylu.
ULUSU: (TR) Yüce, kutlu su.
ULUÞAHIN: (TR) Ulu sahin.
ULUSAN: (TR) Yüce sanli kimse.
ULUTAN: (TR) Ulu tan.
ULUTAÞ: (TR) Ulu tas.
ULUTAY: (TR) Ulu tay.
ULUTEKIN: (TR) Yüksek sahsiyetli ve sakin kisilikli.
ULVI: (AR) Yüksek, yüce, manevi yapisi ön plana çikabilen.
UMA: (TR) Hediye, armagan. Konuk, misafir.
UMAN: (TR) Umudu olan, bekleyen, umutlu.
UMAR: (TR) Çare, çikar yol.
UMMAN: (AR) Ulu, büyük, engin deniz, okyanus.
UMRAN: (AR) Bayindirlik, ma murluk. Uygarlik, ilerleme, refah ve mutluluk.
UMUR: (TR) Görgü, bilgi, deneyim.
UMURAL: (TR) Görgü, bilgi, deneyim kazan.
UMURALP: (TR) Görgülü, bilgili, yigit.
UMURBAY: (TR) Görgülü, bilgili, saygin kisi.
UMURBEY: (TR) Görgülü, bilgili, kisi.
UMUT: (TR) Ummaktan dogan, güven duygusu, ümit.
UNAN: (TR) Sadakat, baglilik. Hak.
UNAT: (TR) Dogru yolu tutan. Akilli. Ergin.
UNGAN: (TR) Onmus kisi, mutlu. Yürekli, yigit kisi.
UNSUR: (AR) Öge, ilke, eleman.
URAL: (TR) Hazar denizine dökülen, irmak ve siradag.
URALP: (TR) Kentli yigit.
URALTAN: (TR) Ur - altan.
URALTAY: (TR) Ur - altay.
URAM: (TR) Büyük, genis yol.
URAN: (TR) Yetenekli, usta, becerikli.
URANDU: (TR) Seçkin, seçilmis. Hayirli.
URANGU: (TR) Savasçi, savaskan.
URAZ: (TR) Þans, talih.
URAZA: (AR) Hediye, armagan. Konuga çikarilan yiyecek.
URGUN: (TR) Vurulan, vurulmus. Vurgun, asik. Gizli.
URHAN: (TR) Yüksek rütbeli han.
URKAN: (TR) Kale hendegi. Þehir, kent. Yüksek ve korunakli yer.
URLUK: (TR) Aile, soy sop. Tohum.
URUÇ: (AR) Yukari çikma, yükselme, agma.
URUK: (TR) Tane, tohum. Nesil, kusak, soy.
URUZ: (TR) Hedef, amaç, gaye.
USAL: (TR) Gamsiz, kedersiz, keyfine düskün. Önemsiz.
USALAN: (TR) Akil alan, akilli.
USALP: (TR) Akilli yigit.
USBAY: (TR) Akilli, saygin kisi.
USBERK: (TR) Þimsek gibi parlak akilli kimse.
USBEY: (TR) Akilli kisi.
USER: (TR) Akilli kisi.
USHAN: (TR) Akilli hükümdar.
USKAN: (TR) Akilli soydan gelen.
USLU: (TR) Akilli, zeki, uysal, sakin kimse.
USLUER: (TR) Akilli, olgun kisi.
USMAN: (TR) Akilli, zeki kimse.
USUM: (TR) Akilli.
USUN: (TR) Hüzün.
UTKAN: (TR) Zafer kazanmis, muzaffer. Þerefli, onurlu soydan gelen.
UTKU: (TR) Birçok emek ve tehlikelerden sonra ulasilan, mutlu sonuç, zafer.
UTMAN: (TRR) Þerefli, edepli, terbiyeli kimse.
UYAR: (TR) Uygun yerinde. Boyun egen, uysal, nazik kimse.
UYARALP: (TR) Uysal, nazik yigit.
UYAREL: (TR) Uyar el.
UYGAN: (TR) Uyumlu, uyan.
UYGAR: (TR) Kültürlü, egilimli, görgülü, medeni.
UYGU: (TR) Uyum, uygunluk.
UYGUN: (TR) Yakisir, yarasir, elverisli, yararli. Oranli.
UYGUNEL: (TR) Uygun el.
UYGUNER: (TR) Uygun uyumlu, olumlu.
UYGUR: (TR) Orta Asya'da büyük devlet ve uygarlik kurmus, yazili anitlarla sanat yapitlari birakmis olan bir Türk ulusu. Uygar, medeni.
UYGURALP: (TR) Uygar yigit. Uygur'a mensup kisi.
UYSAL: (TR) Yumusak basli, uyumlu, boyun egen. Terbiyeli.
UYUN: (AR) Gözler. Pinarlar, kaynaklar.
UZ: (TR) Iyi, güzel. Uygun, dogru. Usta. Temiz, dikkatli. Becerikli, akilli, anlayisli. Yakin, içten.
UZALP: (TR) Iyi, temiz, akilli, anlayisli yigit.
UZAY: (TR) Bütün varliklarin içinde bulundugu sonsuz bosluk.
UZBAY: (TR) Iyi, becerikli, temiz, akilli ve saygin kisi.
UZCAN: (TR) Uysal, uyumlu, iyi insan.
UZEL: (TR) Usta, becerikli kisi.
UZER: (TR) Becerikli, akilli kisi.
UZGÖREN: (TR) Gerçegi önceden görebilen.
UZHAN: (TR) Ülke ve halkina faydali olan.
UZKAN: (TR) Erdemli soydan gelen.
UZLET: (AR) Bir kenara çekilip toplum yasayisindan ayri kalma.
UZMA: (AR) Büyük, en büyük.
UZMAN: (TR) Belli bir is ya da konuda bilgi, görüs ve becerisi olan kimse.
UZSAN: (TR) Becerisi ve diger iyi nitelikleriyle taninan.
UZSOY: (TR) Iyi nitelikli soydan gelen.
UZTAN: (TR) Uz - tan.
UZTAÞ: (TR) Uz - tas.
UZTAV: (TR) Uz - tav.
UZTAY: (TR) Uz - tay.
UZTEKIN: (TR) Uz - tekin

UGUR: (TR) Iyilik, sans, talih, baht. Firsat, raslanti. Kimi olaylarda görülen ve insana iyilik getirdigine inanilan iyilik kaynagi.
ULVIYE: (AR) Yüksek, yüce, manevi yapisi ön plana çikabilen.
UMA: (TR) Hediye, armagan. Konuk, misafir.
UMAN: (TR) Umudu olan, bekleyen, umutlu.
UMAR: (TR) Çare, çikar yol.
UMAY: (TR) Orhun yazitlarinda geçen, çocuklari ve hayvanlari koruduguna inanilan Tanriça. Devlet kusu.
UMMAN: (AR) Ulu, büyük, engin deniz, okyanus.
UMRAN: (AR) Bayindirlik, mamurluk. Uygarlik, ilerleme, refah ve mutluluk.
UMUR: (TR) Görgü, bilgi, deneyim.
UMUT: (TR) Ummaktan dogan, güven duygusu, ümit.
USARE: (TR) Özsu.